|
Հիշատակի
խոսք ... |
|
Պրոֆ. Գ. Գ. Մխոյան
2009 թ. փետրվարի 16-ին Հայաստանի Հանրապետության բժշկական հանրությունը ծանր և անդառնալի կորուստ կրեց: Այդ ողբերգական օրը կյանքի 59-րդ տարում անժամանակ կյանքից հեռացավ ՀՀ առողջապահության նախարարության գլխավոր անէսթեզիոլոգ և ռեանիմատոլոգ, Երևանի Մ. Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի անէսթեզիոլոգիայի և ինտենսիվ թերապիայի ամբիոնի վարիչ, անէսթեզիոլոգների և ռեանիմատոլոգների միության նախագահ, բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Գագիկ Գնունիի Մխոյանը: Գ. Մխոյանը ծնվել է 1950 թ., Երևանում: 1967թ. ավարտել է Երևանի թիվ 74 միջնակարգ դպրոցը, իսկ 1968-ին ընդունվել Երևանի պետական բժշկական ինստիտուտի բուժական ֆակուլտետը, որն ավարտել է 1974-ին: 1974-75 թթ. անցել է ինտերնատուրա Երևանի թիվ 2 կլինիկական ծննդատանը: Սկսած ուսանողական տարիներից Գ. Մխոյանն իրեն նվիրում է կլինիկական բժշկության նոր ստեղծվող և ամենադժվար բնագավառներից մեկին` անէսթեզիոլոգիային և ռեանիմատոլոգիային: Լինելով երրորդ կուրսի ուսանող` մինչև ինսիտուտն ավարտելը, նա որպես անէսթեզիստ աշխատում է Երևանի թիվ 2 կլինիկական ծննդատանը: 1975թ. նա որպես անէսթեզիոլոգ-ռեանիմատոլոգ անցնում է աշխատանքի ԽՍՀՄ Համամիութենական կլինիկական և փորձարարական վիրաբուժության գիտահետազոտական ինստիտուտի (ՀԿՓՎԳՀԻ) Երևանի մասնաճյուղում: Ըստ արժանվույն գնահատելով երիտասարդ բժշկի մասնագիտական հատկանիշները` մասնաճյուղի ղեկավարությունը 1978թ-ին Գ. Մխոյանին գործուղում է Մոսկվայի ՀԿՓՎԳՀԻ-ի անէսթեզիոլոգիայի և ռեանիմատոլոգիայի բաժին կլինիկական օրդինատուրայում, ապա ասպիրանտուրայում սովորելու համար: 1983թ. թեկնածուական թեզը հաջողությամբ պաշտպանելուց հետո Գ. Մխոյանը վերադառնում է Հայաստան և որպես անէսթեզիոլոգ-ռեանիմատոլոգ շարունակում է աշխատանքը ՀԿՓՎԳՀԻ-ի Երևանի մասնաճյուղում: 1986-ից մինչև կյանքի վերջը Գ. Մխոյանի հետագա ողջ կլինիկական գործունեությունը կապված է Էրեբունի բժշկական կենտրոնի հետ, որտեղ նա աշխատում է անէսթեզիոլոգիայի բաժանմունքի վարիչ, այնուհետև անէսթեզիոլոգիայի և ինտենսիվ թերապիայի կլինիկայի ղեկավար: 1995թ.
Գ. Մխոյանը հաջողությամբ
պաշտպանում է
դոկտորական թեզը
Էնդոգեն թունավորումները
վիրաբուժական
հիվանդությունների
ժամանակ թեմայով,
իսկ 2003թ. նրան շնորհվում
է պրոֆեսորի կոչում: 1996թ.
նրա ակտիվ նախաձեռնությամբ
վերածնվում է
անէսթեզիոլոգների
և ռեանիմատոլոգների
միությունը, որի
նախագահ նա մնաց
մինչև կյանքի
վերջը: Նրա ջանքերի
շնորհիվ հանրապետությունում
կանոնավոր կերպով
կազմակերպվում
էին բազմաթիվ
միջազգային գիտաժողովներ
և համագումարներ,
իսկ նրա գլխավորած
միությունը դարձավ
Անէսթեզիոլոգիական
ընկերությունների
միջազգային ֆեդերացիայի
և Անէսթեզիոլոգիայի
եվրոպական ընկերության
անդամ, ինչն իր
էական ազդեցությունն
է ունենում մեր
հանրապետությունում
անէսթեզիոլոգիայի
և ինտենսիվ թերապիայի
զարգացման վրա: 2004 թ.
պրոֆեսոր Գ. Մխոյանը
նշանակվում է
առողջապահության
նախարարության
գլխավոր անէսթեզիոլոգ-ռեանիմատոլոգ:
2008 թ. նրան շնորհվում
է Հայաստանի Հանրապետության
վաստակավոր բժիշկ
պատվավոր կոչում: Նա
շուրջ 160 գիտական
աշխատանքի, որոնցից
10 ձեռնարկի հեղինակ
է: Մեծ է Գ. Մխոյանի
ներդրումը նաև
գիտական կադրերի
պատրաստման գործում:
Նա 1 դոկտորական
և 8 թեկնածուական
թեզերի ղեկավար
էր: Պրոֆեսոր
Մխոյանը անէսթեզիոլոգիայի
և ինտենսիվ թերապիայի
եվրոպական միությունների
անդամ էր և ակտիվ
միջազգային գործունեություն
էր ծավալել ի շահ
մեր մասնագիտության
զարգացման հանրապետությունում: Ցավալի
է, որ նման բազմաբեղուն
գործունեություն
ծավալած բժիշկն
ու գիտնականը
անսպասելիորեն
իր մահկանացուն
կնքեց ստեղծագործական
բուռն գործունեության
փուլում` թողնելով
վառ հիշատակ գործընկերների,
աշակերտների
և նրան ճանաչողների
հուշերում: Գ. Մխոյանի
անցած կյանքի
ճանապարհը հանդիսանում
է հայրենիքին
ծառայելու, պատվի
և բարության իդեալներին
նվիրվածության
վառ օրինակ։ Բարձր
արհեստավարժությամբ
օժտված բժշկի,
ուշադիր ուսուցչի
և խոշոր գիտնականի
մասին պայծառ
հիշողությունը
մշտապես կմնա
այս հիանալի մարդուն
մոտիկից ճանաչողների
սրտում։ Նա
մեզանից հեռացավ
ոչ միայն որպես
բժիշկ, գիտնական
և ուսուցիչ, այլ
պարզապես որպես
Մարդ՝ մեծ հոգու
տեր, ուժեղ, կենսախինդ։
Այդպիսին նա հավերժ
կմնա մեր հիշողություններում։ |